Wednesday, December 8, 2010

Nasib baik tak bocor

Kisah yang aku tak boleh nak lupakan bila tengok buah durian. Satu ketika waktu umur aku 14 tahun rasanya, bertemankan adik aku umur 11 tahun pergi kutip buah durian kat dusun.

Lepas subuh je aku dah ready dengan adik aku nak pegi dusun..ambik basikal opah, aku terus jalan..biasala suasana kampung, sunyi, gelap...dah le lampu basikal takde..pakat adik aku suluh lampu touchlight kat celah ketiak aku, itu pon jangan kata jalan nak di suluh jalan nak suluh muka pon tak nampak...udah lemah baterinya..segan2 aje nak nyala..elok sampai je kat dusun..perasaan takut timbul mana taknye..dusun ni macam2 cerita ada..udah le dekat ngan sungai perak..mmg biasa buaya naik kat tebing. nak tak nak..turun letak basikal kat dangau..aku bagi signal kat adik aku, aku tunjuk kat hujung dusun..kitaorang pon jalan..mata melilau carik buah durian yang syahid (gugur la)..lepas satu..satu ambik.dapat aje terus letak kat dangau...banyak juge le pagi tu..aku bagi tahu ka adik aku aku nak pegi kat pokok durian ka tebing tu..dia pon ikut..cuma masa nak tuju ke pokok tu mmg terasa lain sangat..macam di halang-halang...jalan sekejap berenti, tetiba bedebukkkk, rupanya sebijik durin jatuh betol2 selangkah kat depan aku....punya la bagak durian tu...waduhh kalau le aku melangkah setapak lagi mau kena, mmg bocorrrrrr kepala gua...berderau darah, tak cakap apa dah..ambik durian tu terus siap2 nak cabut. adik aku ppon tak cakap apa.

Ada satu perkara yang aku tak buat masa kutip buah durian ni..selalu aku buat. Kebiasaan aku akan ambik satu kayu atau dahan yang besar..kayu tu di buat penghadang kepala..so masa jalan tu kena junjung kayu..jadi kalau ada kayu ke buah ke jatuh at least kalau jatuh pon kena kayu penghadang tu..tapi apa pon nasib aku mmg baik sungguh pada waktu tu. huh...sampai sekarang aku tgk durian je teringat kisah ni...besar plak tu buahnya...huh

No comments:

Post a Comment